Door Jan Willem Baljet op
Elk jaar zijn er terugkomende perikelen met huisdieren rondom de feestdagen.
Het begint al rond de Sinterklaas-tijd met honden die toch even snel een chocolade letter van de salontafel weten weg te grissen en even later stuiptrekkend op de vloer liggen (meteen uw dierenarts bellen!). En als afsluiter van de feestmaand hebben we oud en nieuw, waar compleet gestreste huisdieren en eigenaren het geknal doorstaan.
Verder is de feestmaand gelukkig een maand van gezelligheid, etentjes en partijtjes.
Op de een of andere manier zijn we geneigd om ook onze huisdieren mee te laten doen in de feestelijkheden, want "het is ook voor jullie een beetje feest".
Onze honden en onze kat eten altijd hetzelfde: droogvoer brokjes en alleen voor de honden heel af en toe een plakje worst of een hondenkoekje. Onze kat taalde eigenlijk niet naar iets anders, alleen croissantjes waren niet veilig. Ze was er gek op! Helaas spuugde ze ze net zo snel weer uit, als dat ze ze opat! Nog steeds is Doortje, helaas, spoorloos.
Als dierenarts propageer ik: regelmatig eten, niet te veel variatie en geen 'mensenvoer' (hier zijn natuurlijk uitzonderingen op). Als beloning geef ik af en toe een hondenkoekje, maar ik beloon liever met spel, aandacht en knuffels.
Onze Border terriër Pippin is een matige eter en laat soms haar bak voor wat het is. In het begin maakte ik me daar zorgen over en hield haar gewicht goed in de gaten. Nu we weten dat ze gewoon niet zo gefixeerd is op eten, laten we het gaan. Ze is gelukkig kerngezond.
Twee jaren geleden logeerde Pippin op Kerstavond bij vrienden en ook zij constateerde dat ze weinig van het door ons meegegeven eten at. Onder het motto "wij lekker eten, jij ook lekker eten", kreeg ze vervolgen een volle bak met plakken zalm en de resten van de rollade. Vol enthousiasme viel Pippin aan en verorberde binnen 'no time' de copieuze maaltijd.
De volgende dag brachten ze haar weer terug en enthousiast vertelde ze over het "goede" eetgedrag. Bij ons eet ze wel goed, klonk het enigszins triomfantelijk. Kijkend naar Pippin, zag ik dat ze een beetje sloom was. Een paar uur later trof ik haar in ellendige staat in de tuin aan. Ziek, misselijk en van streek! Met een heuse eet-kater zag ze er behoorlijk beroerd uit. Nadat alles wat er de dag ervoor ingegaan was, er weer was uitgekomen, viel ze uitgeput op de bank in slaap en bleef daar zo'n beetje de rest van de kerst liggen.
Toen ze de 27e december haar brokjes in de bak hoorde vallen at ze enthousiast….een beetje!
Fijne feestdagen en smakelijk eten!
Met vriendelijke groet,
Jan Willem Baljet