Voor sommige katten is het echt een feest om mee te gaan op vakantie. Wat echter veel mensen niet weten, is dat in Zuid-Europa een aantal ziektes voorkomen die erg gevaarlijk kunnen zijn voor uw huisdier.
Leishmania
Leishmaniose wordt veroorzaakt door de protozo (een eencellig organisme) Leishmania, die wordt overgedragen door de zandvlieg. De parasiet vermenigvuldigt zich in de witte bloedcellen en verspreidt zich zo door het hele lichaam met name naar de lever, milt en het beenmerg.
Het zandvliegje leeft in de landen rond de Middellandse Zee en is het meest actief bij zons op- en ondergang. We zien hem veel landbinnenwaarts en hij kan wel tot 1200 meter hoogte overleven. Het verraderlijke aan de aandoening is dat de kat acuut, maar ook pas na maanden tot vele jaren na infectie ziek kan worden.
Omdat de symptomen die bij een leishmania infectie gezien worden heel divers zijn, is de ziekte soms moeilijk te herkennen.
Veel voorkomende symptomen zijn:
- lusteloosheid
- vermageren
- huidklachten (stugge schilferige huid, kale plekken met name op de oren, neus en rond de ogen
- neusbloedingen
- pijnlijke gewrichten, gezwollen lymfeklieren en soms nier- of leverfalen
- afwijkende nagels (abnormale snelle groei of dikke harde nagels)
Vergeet niet om bij dit soort klachten altijd aan uw dierenarts te melden dat de kat mee naar het buitenland is geweest. Ook als dit al een paar jaar geleden is! De diagnose leishmania wordt gesteld door middel van bloedonderzoek. Katten kunnen leishmania niet onderling overdragen, daarvoor is de zandvlieg nodig. Leishmania kan ook bij mensen voorkomen. Overdracht van de ziekte van kat naar mens is echter heel zeldzaam. Toch moeten zwangere vrouwen, baby's, mensen met een verminderde afweer en ouderen altijd extra voorzichtig zijn.
We kunnen met medicijnen deze ziekte zodanig onderdrukken dat uw kat nergens last van heeft. De parasiet blijft echter vaak in uw kat aanwezig.
Hartworm (Dirofilaria immitis)
De hartworm is een worm die voorkomt bij de hond en, zij het in mindere mate, bij de kat. Tot voor kort was het een aandoening die voornamelijk in Zuid-Europa voorkwam. De laatste tijd rukt deze infectie op richting het noorden en de ziekte wordt inmiddels tot halverwege Frankrijk aangetroffen. De ziekte wordt verspreid via muggen en kan niet direct van kat op kat worden overgedragen. Muggen besmet met larven van deze parasiet brengen de worm over, waarna de larven een trektocht maken door het lichaam via weefsels en de bloedbaan met als eindstation het hart en de longen.
Als uw huisdier besmet is met de hartworm kan het tot 6 maanden duren tot de symptomen duidelijk worden.
De symptomen zijn:
- hoesten
- verminderd uithoudingsvermogen
- lusteloos
- gewichtsverlies
- acute dood
Het vaststellen van een besmetting met hartworm gebeurt door middel van bloedonderzoek. De behandeling van de hartworm is niet altijd zonder risico's. Omdat de volwassen hartwormen in het hart leven, kunnen deze wanneer we ze met medicijnen doodmaken in de bloedbaan terecht komen. Deze wormpjes in de bloedbaan kunnen vastlopen in kleine haarvaatjes en verstoppingen en infecties geven. Dit gebeurt met name in de longen met een heleboel nare gevolgen van dien. Het is dus beter en eenvoudiger om de hartworm preventief te bestrijden.
Vossenlintworm (Echinococcus multilocularis)
De vossenlintworm is een kleine lintworm die voorkomt in de dunne darm van de vos. De vos kan drager van deze parasiet zijn, net zoals alle in het wild levende knaagdieren (ratten, muizen en eekhoorns). Incidenteel kan ook uw hond of kat drager zijn. Deze worm maakt een trektocht door het lichaam, waarbij vooral de lever wordt aangetast.
De vossenlintworm komt vooral voor in Centraal-Europa, maar is ook al in Nederland waargenomen.
De symptomen zijn:
- leverfalen
- braken
- misselijkheid
Ook de mens kan besmet raken met de vossenlintworm, wat zeer ernstige ziekteverschijnselen kan geven. Omdat besmetting ook via een huisdier kan plaatsvinden, is het belangrijk om uw kat iedere 3 maanden preventief te ontwormen.
Ziekten die overgebracht worden door teken
Babesia
Deze parasiet die vooral in Zuid-Europa voorkomt nestelt zich in de rode bloedcellen, waar de parasiet zich vermenigvuldigt en de rode bloedcel laat knappen. Dit is een levensbedreigende situatie, maar bij tijdige behandeling is de ziekte vaak te genezen. De ziekte kan optreden één tot drie weken na de tekenbeet. Ook kan de parasiet chronisch in het lichaam verblijven en pas op een veel later tijdstip symptomen geven.
De symptomen zijn:
- lusteloosheid
- niet eten
- koorts
- bleekgelige slijmvliezen en donkere tot koffiebruinkleurige urine
Ehrlichia
Deze bacterie die vooral in Zuid-Europa voorkomt nestelt zich in verschillende soorten bloedcellen en kan ze vervolgens van binnenuit kapot maken. De hoeveelheid witte bloedlichamen neemt af waardoor de kat gevoeliger wordt voor infecties. De ziekte kan zowel acuut vanaf 1 week na de tekenbeet als chronisch voorkomen.
De symptomen zijn:
- koorts
- niet eten
- sloomheid
- rillingen
- neus- en ooguitvloeiing, oogontsteking, neusbloedingen
- kreupelheden
- zenuwverschijnselen
- bloedarmoede
Echter de kat hoeft niet altijd symptomen te hebben bij Ehrlichia, dat maakt ook dat deze ziekte moeilijk te diagnosticeren is.
Ehrlichiose heeft, wanneer de kat niet behandeld wordt, vaak een dodelijke afloop. Ook na een behandeling blijft de ziekte soms chronisch aanwezig omdat de parasiet nooit helemaal uit het lichaam verwijderd kan worden. Er ontstaat dan een zeker evenwicht tussen de ziekteverwekker en het immuun-systeem van de kat. Maar als u er op tijd bij bent is het zeer goed te behandelen met een antibiotica-kuur en kan de kat zeer goed genezen.
Ziekte van Lyme (Borrelia Burgdorferi)
Het type teek dat de bacterie kan overdragen is de Ixodes teek. De bacterie kan zich in wilde dieren (zoals herten zwijnen en reeën) vermeerderen zonder dat deze dieren ziek worden. Wanneer een teek zich voedt op zo’n geinfecteerd dier, wordt de teek besmet. Deze teek kan dan op zijn beurt weer uw huisdier besmetten.
Onderzoek heeft uitgewezen dat de teek zich minimaal 24 uur moet voeden om voldoende bacteriën over te dragen om ziekte te veroorzaken. Vroege verwijdering van teken verkleint dus de kans op ontwikkeling van ziekte. Niet alle specialisten zijn het erover eens dat de Borrelia-bacterie bij de hond daadwerkelijk de Ziekte van Lyme kan veroorzaken. Via een bloedtest kunnen weliswaar afweerstoffen aangetoond worden tegen Borrelia, maar het is onduidelijk of de hond er ziek van wordt.
Beschreven symptomen zijn
- gewrichtsklachten
- nierfalen
- hartstoornissen
- huidaandoeningen (een rode uitbreidende plek rond de teek)
- ontstekingen van de lymfevaten en koorts
De ziekte zou zowel acuut als chronisch voorkomen en kan worden behandeld met antibiotica.
Ga voorbereid op vakantie
Om van de vakantie voor zowel u als uw huisdier een onvergetelijke ervaring te maken is het dus belangrijk dat u goed voorbereid op pad gaat. Voor advies en informatie staan wij u graag te woord per telefoon of aan de balie op de kliniek.
