Dieren hebben geen kinderwagen of buggy nodig. Ze dragen hun kinderen eenvoudigweg mee als rugzakjes. Op de rug van hun ouders zijn de kleintjes immers veilig – als ze zich goed vasthouden tenminste! We stellen je voor aan tien bijzondere rugzakkids en hun vader en moeder.
1. Goed vasthouden!
Een koalababy wordt als piepklein, naakt wurmpje geboren. Hij klimt dan meteen in de buidel van zijn moeder, waar hij verder groeit en vanaf een maand of vijf nieuwsgierig over de rand begint te kijken. Wanneer hij te groot is geworden voor de buidel, lift hij mee op zijn moeders rug. Nu moet hij zich heel goed vasthouden, want moeder koala haalt soms halsbrekende toeren uit in de takken van bomen.
2. Altijd samen
Tamandoea's horen bij de miereneters. De vrouwtjes brengen steeds 1 jong ter wereld, dat zij op hun rug overal mee naartoe nemen. Pas na zo'n twaalf weken waagt de baby zich af en toe eens van de rug van zijn moeder om de wereld te verkennen.
Overigens: tamandoea's kunnen, in tegenstelling tot de reuzenmiereneters, uitstekend klimmen.
3. Op de sterke schouders van papa
Bij deze Peruaanse boomkikkersoort hebben de vrouwtjes het makkelijk; de mannetjes nemen namelijk de verzorging van de kis voor hun rekening. Zij bewaken de in bladeren afgezette eitjes en transporteren later de uitgekomen kikkervisjes op hun rug naar een zorgvuldig geselecteerde waterbron.
4. Meerlijnen los!
En volle kracht vooruit. Hoewel ze al lang zelfstandig kunnen zwemmen, liften de zwart-wit gestreepte fuut kuikens liever mee door het water op de ruggen van hun ouders. Die spelen op hun beurt graag bootje voor hun kinderen. En niet alleen dat: ze spelen ook duikboot, want de kuikens gaan regelmatig mee onder water. Op de rug zijn de kuikens beter beschermd tegen roofvissen en reigers.
5. Hang on, baby!
Een luiaardmoeder en haar kind hangen sterk aan elkaar. Negen maanden lang – en op elke mogelijke manier: of de baby nestelt zich tegen de buik van zijn moeder wanneer zij zich achterwaarts laat zakken tussen de takken van de regenwoudbomen, of hij klampt zich vast aan haar rug. Zelfs de geboorte bij luiaards vindt hangend plaats. Het is dus noodzakelijk voor dit dier om erg aanhankelijk te zijn.
6. Totale ontspanning
Zo ziet een gezamenlijke wandeling eruit bij de familie schubdier. De kleine voelt zich zichtbaar lekker en slaapt heel ontspannen. Bij gevaar kruipt het schubdierkind naar de buik van zijn moeder, die zich als een bal om haar baby heen rondt en hem beschermt met haar harde schubbenpantser.
7. Zeven op een rij
Wij mensen krijgen vaak al rugpijn bij het dragen van 1 kind. Mevrouw opossum krijgt het echter voor elkaar om in noodgevallen al haar kinderen op de rug te dragen – in dit geval zeven kleintjes in een keer. Het achtste kleintje, dat meelift onder haar buik, baant zich vast straks ook nog een weg naar boven.
Overigens: opossums zijn buidelratten. De jongen worden dus in de buidel vervoerd tot ze daar te groot voor zijn geworden en verhuizen naar hun moeders rug.
8. Incl. babysitter
Op eigen benen staan kleine doodshoofd aapjes bepaald niet. Meteen na de geboorte klimmen ze op mama's rug en daar blijven ze dan een tijd. Gelukkig voor de moeder zijn er in de apengroep altijd behulpzame tantes die regelmatig 'babysitten' en hun nichtjes en neefjes een tijdje met zich meedragen.
9. Slimme beertjes
De kinderen van lippenberen liften graag mee. Dit onderscheidt hen van de meeste andere familieleden van de Ursidae. De jongen blijven zo'n drie jaar bij hun moeder, die zich geduldig als paardje laat gebruiken, zo lang ze haar overmoedige jongen nog kan dragen.
10. Iedereen helpt
Met zestien weken is het afgelopen – daar is moeder ringstaartmaki vrij streng in. Tot dan mag haar baby echter op haar klimmen, wordt hij gezoogd en ook door andere leden van de groep liefdevol beziggehouden en gedragen.
Bron: Hart voor dieren
Koala
Boomkikker
Luiaard
Lippenbeer
Ringstaartmaki